آزمون عبور نور (ماتی) لوله و اتصالات پلاستیکی مانند PP و PVC مطابق استاندارد ملی 20486 و ISO 7686

خرید دستگاه عبور نور (ماتی سنج) (کلیک کنید)

در لوله و اتصالاتی که برای انتقال آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می گیرند، عبور نور از آن ها و یا اصطلاحا ماتی لوله فاکتور مهمی است و نباید از حد خاصی بیشتر شود. چراکه با عبور نور از لوله و اتصال و وجود رطوبت یا آب در آن ها، شرایط رشد جلبک مهیا خواهد شد. وجود رطوبت به دلیل نوع کاربرد این لوله ها غیر قابل حذف خواهد بود، لذا باید نور را حذف کرد تا از رشد جلبک جلوگیری شود. در لوله و اتصالات پلی پروپیلن که سفید رنگ هستند و امکان عبور نور از آن هابیشتر است این لوله از اهمیت خاصی برخوردار است.

پس لوله و اتصالات تحت تست عبور نور یا ماتی سنجی قرار می گیرند تا مقدار نور عبوری از آن ها کنترل شود.

استاندارد روش آزمون عبور نور:

استاندارد ملی 20486 و ISO 7686

روش انجام آزمون عبور نور لوله:

بسته به دستگاه آزمون عبور نور، آزمونه با ابعاد مناسب آن ببرید و یکبار دستگاه را روشن کرده و بدون نمونه، حداکثر مقدار نور ساطع شده از منبع نور و جذب شده توسط آشکار ساز را ثبت کنید. این مقدار باید همیشه ثابت باشد تا نشان دهنده عدم مشکل دستگاه عبور نور باشد. یعنی فاصله جذب کننده نور، منبع نور و همه اجزا دستگاه بدون تغییر است. در بعضی از دستکاه ها که مستقیما درصد عبور نور را ثبت می کنند، در حالت بدون نمونه باید مقدار 100 درصد را نشان دهد.

حال بدون اینکه فاصله منبع نور و آشکار ساز کوچکترین تغییری کند، نمونه را در محل تعبیه شده قرار دهید. دقت کنید آزمونه باید کل محفظه را بپوشاند تا از کناره های آزمونه هیچگونه نوری عبور ننماید.

حال مقدار نوری که از نمونه عبور کرده و آشکار ساز جذب کرده را ثبت کنید. مقدار نور عبوری در این حالت نسبت به حالتی که نمونه قرار ندارد، نسبت عبور نور نمونه را نشان می دهد.

در بسیاری از لوله و اتصالات پلیمری مانند لوله پلی پروپیلن، مقدار نور عبوری باید حداکثر 0/2 درصد باشد. یعنی لوله یا اتصال باید بیش از 99/8 درصد مات باشد.

علت مردود شدن لوله در آزمون ماتی یا عبور نور:

برای اینکه لوله یا اتصال را مات کنند یا عبور نور در آن ها را کاهش دهند از رنگدانه هایی مانند تیتانیوم دی اکسید (تیتان) استفاده می کنند. تیتان که یک فیلر معدنی اما گرانقیمت می باشد بهترین رنگدانه سفید و مات کننده می باشد. اگر ماتی لوله یا اتصال تولیدی شما پایین بود، مقدار تیتان موجود در فرمولاسیون یا پخش آن را چک کنید.

البته استفاده از مواد پرکننده یا فیلر هایی مانند کلسیم کربنات نیز (اگر به سایر ویژگی های لوله صدمه نزند) می تواند تا حد کمی به کم کردن عبور نور یا زیاد کردن ماتی کمک کند. همچنین بلور یا کریستالینیتی پلیمر نیز بر این امر تاثیر گذار است. به طوری که هرچه لوله تولید شده دارای بلور بیشتری باشد، مات تر خواهد بود. لذا باید توسط روش های کنترل بلورینگی مانند سرعت خنک سازی آن را کنترل کرد. البته باز هم باید دقت کرد که روی سایر ویژگی های لوله تاثیری نگذارد.

ممکن است تولید کنندگان لوله و اتصالات در استفاده از تیتانیوم دی اکسید یا مستربچ آن به علت قیمت بالای آن مشکل داشته باشند، لذا ممکن است در این آزمون دچار مشکل شوند.